۱۰۰نکته از روانشناسی دوقلوها
1. دوقلوها را «دوقلوها» صدا نزنید. خانواده ها و اطرافیان هیچگاه این دو کودک را تحت عنوان «دوقلوها» صدا نزنند و اسم های همراه به کار نبرند و مراقب باشند که حتما از اسم بچه ها برای صدا زدنشان استفاده کنند. در واقع شما زمانی که این دو را «دوقلوها» صدا می زنید برایشان یک هویت مشترک می سازید که می تواند به این رابطه آسیب بزند.
2. مشکل جدی که در این زمینه وجود دارد این است که چون اینها دو نفر هستند ناخودآگاه توجه کمتری از سوی پدر و مادر به هر کدامشان معطوف می شود. طی تحقیقاتی در استرالیا مشخص شده است که اگر به فرض خانواده یی یک فرزند داشته باشد و در طول شبانه روز، ۲ دقیقه وقت به او اختصاص بدهد، همان خانواده برای دوقلویشان، تنها ۹ ثانیه وقت می گذارند.
3. رشد مهارت های زبانی کودکان دوقلو کندتر است: روانشناسان درباره تاخیر در رشد مهارت های زبانی بچه های دوقلو نیز می گویند: تک قلوها، زبان را از پدرو مادرشان یاد می گیرند، در حالی که دوقلوها، زبان را از یکدیگر می آموزند و حتی به کاربردن الفاظ به شکل غلط را از هم تقلید می کنند. بویژه اگر والدین، فرزندان دیگری هم داشته باشند، نمی توانند وقت زیادی برای تقویت مهارت های کلامی کودکانشان بگذارند. به همین سبب رشد مهارت های زبانی کودکان دوقلو کندتر است. از سوی دیگر، ۵۰درصد دوقلوهایی که به دنیا می آیند نارس هستند و در مقایسه با نوزادان معمولی، وزن کمتری دارند، طبیعی است که در رشد کمی عقب تر و ضعیف تر از سایر کودکان باشند. روانشناسان بالینی درادامه با اشاره به اینکه به علت رقابتی که میان خود دوقلوها با همدیگر و با دیگران وجود دارد این مشکلات زبانی تا شش سالگی حل می شود، می گویند: والدین حتما با کودکانشان تمرین سخن گفتن داشته باشند، با هر یک انفرادی صحبت کنند، برایشان کتاب بخوانند و هنگامی که با آنها صحبت می کنند به چشم هایشان نگاه کنند تا مهارت های زبانی شان رشد کند.
4. به نظر می رسد خانواده ها، تعمدا بچه ها را به این سمت سوق می دهند که باید از هر نظر شبیه یکدیگر باشند و خودشان نیز تمام لباس ها و اسباب بازی های دوقلوها را مشابه به هم تهیه می کنند. یک دلیل عمده آن هم این است که خانواده ها تمایل دارند نظر دیگران را به سمت کودکان خود جلب کنند زیرا با انجام این عمل، خاص و متفاوت به نظر می رسند و این احساس برایشان لذتبخش است. بعضا دیده می شود که یک شکل کردن ظاهر دوقلوها از سوی خانواده، نه تنها کنار گذاشته نمی شود بلکه مورد تشویق هم قرار می گیرد. اگر پدر و مادر بر همسان بودن پوشش و ظاهر بچه ها تاکید کنند، جلب توجه مردم از همان ابتدا هدف دوقلوها می شود و این مساله بر رشد استقلال عاطفی شان اثرگذار است.
5. اگر یکی از بچه ها بهانه گیری کرد، ابتدا به سراغ کودک آرام بروید! روانشناسان به کودکانی که بهانه گیر هستند نیز اشاره و اظهار می کنند: دوقلوها وقتی مشاهده می کنند یکی از قل ها بمدت طولانی در کنار پدر و مادر می ماند، احساس حسادت می کنند. بنابراین والدین باید توجه کنند که به هر دو کودک رسیدگی کنند. اگر یکی از قل ها، بهانه گیر باشد و بیهوده نق بزند، پدر یا مادر باید ابتدا به سراغ کودکی که آرام است رفته و مدت زمان اندکی را با او بگذرانند و سپس سراغ کودک بهانه گیر بروند. با این کار کودک اول تشویق می شود و کودک بهانه گیر نیز درمی یابد که اگر توجه پدر و مادر را می خواهد باید شیوه دیگری پیش بگیرد.
6 . هنگام دعوای میان دوقلوها، والدین چه زمانی مداخله کنند؟ دعوای بین دوقلوها، مانند همه بچه های دیگر، امری طبیعی است. اما والدین قبل از اینکه بچه ها دست به رفتارهای تند و خشن بزنند باید وارد ماجرا شوند. به محض اینکه لحن بچه ها از حالت عادی خارج و به سمت تند و بی ادبانه صحبت کردن رفت، پدر و مادر باید مداخله کرده و نقش میانجی را بازی کنند.
7. والدین نباید دوقلوها را با هم مقایسه کنند زیرا ممکن است این دو احساس تبعیض کنند. به عنوان مثال یکی از قل ها را «خوشگل من» و دیگری را «باهوش من» صدا نزنند زیرا ممکن است قل اول احساس کند حالا که زیباست پس باهوش نیست و برعکس. این صفت گذاشتن روی بچه ها ممکن است موجب تخریب روانی شود. روانشناسان تاکید می کنند صحیح است که باید تفاوت بچه ها را شناخت اما بزرگ ترها مراقب باشند که به بچه ها برچسب نزنند. به عنوان مثال یکی از بچه ها تمایل دارد در بیرون از منزل ورزش کند و دیگری می خواهد در خانه بماند، والدین نباید کودک را از بیرون رفتن و تامین نیازهایش محروم کنند بلکه استعداد دوقلوها را باید انفرادی شناخت، پوشش داد و به رشد آن کمک کرد.
8. دوقلوها، اجتماعی تر بار می آیند: اساسا دوقلوها خودخواه نیستند، زیرا همیشه آموخته اند که یک نفر دیگر نیز هست و باید حقوقش را رعایت کرد. همچنین احساس همدلی شان نسبت به دیگران بیشتر است. این رابطه دو نفری به خودی خود مشکلی ندارد اما اگر به این مساله منجر شود که این دو کاملا شبیه هم شده و راه همدیگر را بپیمایند، رشد فردی شان مختل می شود.
9. اعضای خانواده پیش از هر چیزی باید سعی کنند به کودکانشان یاد بدهند که کارهایشان را مستقل از هم انجام بدهند. برخی پدر و مادرها برای اینکه دوقلوها در بزرگسالی منزوی نشوند به هم نزدیکشان می کنند و پیوندهای کاذب میانشان ایجاد می کنند. درحالی که بچه ها باید خودشان توانایی های خود را شناخته و در مسیر صحیح حرکت کنند.
10. مهم‌ترین مساله در مورد دوقلوها داشتن رفتار متفاوت با هر کدام از آنهاست. خیلی از مواقع والدین به دلیل اینکه فرزندانشان دوقلو هستند با آنها یکسان برخورد می‌کنند در حالی که این رفتار درست نیست و گاهی باید با آنها رفتاری کاملا متفاوت داشته باشند. این مساله به خصوص در مورد دوقلوهای دوتخمکی (ناهمسان) که کاملا می‌توانند از نظر ویژگی‌های رفتاری با هم متفاوت باشند و حتی ویژگی‌های رفتاری عکس هم داشته باشند، بیشتر صدق می‌کند.
11. دوقلوهایی هستند که یکی از آنها از نظر ویژگی‌های سرشتی جزو کودکان آسان یا راحت است و کودک دیگر از نظر ویژگی‌های سرشتی جزو کودکان دشوار یا کودکان بدقلق محسوب میشود و میتوان پیش‌بینی کرد که کودک بدقلق یا دشوار به دلیل ویژگی‌های رفتاری، توجه بیشتری از والدین، برای رسیدگی به خواسته‌هایش دریافت می‌کند. در حالی که به دلیل همان حسی که از اسم آنها و ویژگی‌های راحت‌بودنشان معلوم است، مدیریت رفتار کودکان راحت برای والدین بسیار آسان است و ممکن است حتی توجه کمتری دریافت کنند و به نوعی مورد غفلت و بی‌توجهی در مقایسه با قل بدقلق خود قرار بگیرند
12. لباس همرنگ و هم‌شکل به آنها نپوشانیدمشکل دیگری که بخصوص در خیلی از فرهنگ‌ها بخصوص فرهنگ ما وجود دارد در مورد پوشش دوقلوهاست. به گونه‌ای که خانواده‌ها می‌گویند خود دوقلوها نیز اصرار دارند پوششی یکسان داشته باشند درحالی که حتما باید پوشش کودکان دوقلو از ابتدا کاملا با هم متفاوت باشد. شاید زمانی که کودکان بزرگتر می‌شوند روی طرح لباس اصرار داشته باشند که یکی باشد اما حتما با متمایزکردن رنگ لباس آنها را از یکدیگر تفکیک کنید. حتی بهتر این است که طرح لباس‌ها نیز متفاوت باشد. به علاوه باید از هرکدام از دوقلوها نظرشان را در مورد انتخاب وسایل مورد نیازشان بپرسید.
13. بهتر است همکلاس نباشند: در مورد حضور کودکان دوقلو در مهدکودک یا مدرسه حتی‌الامکان تا جایی که مقدور است بخصوص در مدرسه باید کلاس‌هایشان با هم متفاوت باشد. به دلیل اینکه کودکان دوقلو بعد از مدتی یاد می‌گیرند به جای اینکه نیازهای عاطفی‌شان را از همسالان خود بگیرند از قل دیگر دریافت کنند و این مساله باعث میشود به جای اینکه پیوند عاطفی آنها بسیار قوی باشد در مهدکودک و بخصوص در مدرسه کودکانی منزوی شوند و تمام مدت زنگ تفریح را با هم بگذرانند. در حالی که اگر کلاس‌هایشان با هم متفاوت باشد کودکان یاد می‌گیرند هر کدام شبکه اجتماعی خود را داشته باشند و دوستان جدیدی پیدا کنند.
14. با هم مقایسه‌شان نکنید: یکی از مشکلاتی که با حضور کودکان دوقلو در یک کلاس ایجاد میشود، این است که معلمان آنها را با هم مقایسه می‌کنند. چنانچه گفته شد براساس ویژگی‌ها و تفاوت‌های فردی کودکان دوقلو می‌توانند از لحاظ هوش و ویژگی رفتاری با هم متفاوت باشند. اما وقتی در یک کلاس هستند بطور ناخودآگاه توسط معلمان و اولیای مدرسه با هم مقایسه می‌شوند و این امر باعث میشود یکی از آنها از هوش کمتری نسبت به قل دیگر برخوردار است، مدام زیر سایه دیگری قرار بگیرد و با او مقایسه شود و این مساله در درازمدت موجب کاهش اعتمادبه‌نفس او میشود.
15. در دعوایشان دخالت نکنید: توصیه میشود هنگامی که کودکان دوقلو با یکدیگر دعوا می‌کنند پدر و مادر در دعوای آنها دخالت نکنند و اگر مجبور به دخالت شدند حتما خودشان را ملزم کنند که قضاوت نکنند و نگویند که تقصیر با چه کسی است. به دلیل اینکه همیشه متهم می‌شوند که عدالت را رعایت نکرده‌اند و به نفع طرف دیگر قضاوت کرده‌اند. بنابراین برای اینکه متهم نشوید بهتر است قضاوتی نداشته باشید و اگر ناچارید دوقلوها را از هم جدا کنید - به دلیل صدمات احتمالی که ممکن است به هم وارد کنند - فقط وظیفه جداکردن و آرام کردن محیط خانه را برعهده داشته باشید و حتی‌المقدور قضاوت نکنید. اما اگر مجبور به قضاوت شدید حتما همیشه حق را به حق‌دار بدهید. این قضیه در خصوص کودکانی که اختلاف سنی کمی نسبت به یکدیگر دارند نیز صدق می‌کند.
16. دوقلوها زندگی جالبی دارند، انسان هایی از هر جهت شبیه هم هستند، از لحاظ ظاهری و حتی رفتاری مانند یکدیگر عمل می کنند، در زندگی روزمره شان بارها آنان را اشتباه می گیرند، سرکلاس درس، صف نانوایی محله، بچه محل ها و... زندگی این انسان های شبیه هم که در یک زمان و تنها با چند دقیقه فاصله پا به این دنیا می گذارند همیشه مورد توجه بوده است.
17. دوقلوهــا در عـــــرصه زیست شناختی به دو گروه دوقلوهای همسان و ناهمسان تقسیم می شوند. دوقلوهای همسان از بارورشدن یک تخمک واحد و دوقلوهای ناهمسان از بارور شدن دو تخمک مجزا از هم تشکیل شده اند. از این رو، در بین دو گروه دوقلوها، دوقلوهای ناهمسان از قوانین و اصول ژنتیکی مشابه با خواهر و برادرهای غیردوقلو تبعیت کرده و اشتراک های ژنتیکی محدودی را در حین باروری حمل می کنند در حالی که دوقلوهای همسان از این اشتراک ها بهره بیشتری برده و در بسیاری از زمینه ها از جمله در حوزه ویژگی های رفتاری، شباهت های شایان توجهی را از خود نمایان می سازند. از مهم ترین خصایص و ویژگی های رفتاری مشاهده شده در این افراد می توان به وابستگی شدید و گرایشات عاطفی مستحکمی که بین دوقلوها حاکم است اشاره کرد. این وابستگی منجر به بروز رفتارهایی می شود که شباهت های میان دوقلوها و تشابهات ظاهری آنها را از لحاظ رفتاری دوصد چندان می سازد.
18. انتخــــاب رنگ مشتــرک، آرزوهای مشــــابه، پوشیدن لباس های یکسان و علائق مشترک از جمله پیامدهای وابستگی شدید در بین دوقلوها است اما این نتیجه گیری بیانگر آن نیست که وابستگی صرفاً در بین دوقلوها وجود دارد بلکه می توان در بین بسیاری از خـــواهــربرادرهای غیردوقلو که از لحاظ سنی بـــه یکدیگر نزدیک هستند این فرایند را مشاهده کرد. در برخی از موارد نیز حتی در بین خواهر و برادرانی که اختلاف سنی زیادی با یکدیگر دارند نیز می توان این فرایند را در قالب مبنای الگوبرداری از یکدیگر (خصوصاً الگوبرداری خواهر و برادرهای کوچک تر از بزرگتر) مشاهده کرد.
19. دوقلوهای همجنس بیشتر به یکدیگر وابسته هستند یا غیر همجنس، چرا؟ زمانی که دوقلوها همجنس بوده و هر دو دختر یا پسر هستند، اشتراک های نگرشی، عاطفی، رفتاری و ویژگی های شخصیتی آنها منجر به ایجاد وابستگی شدیدتر بین دوقلوها می شود. به بیان دیگر دوقلوهای همجنس از یکدیگر الگوبرداری بیشتری کرده و توان همتاسازی بیشتری را دارا هستند. در نتیجه در بسیاری از جهت ها این وابستگی نمود بیشتری دارد.
20. در چــه سنــی بیشترین رفتارهای مشابه را از خود نشان می دهند؟ دوقلوها در مراحل کودکی و نوجوانی بیشتر از مراحل دیگر از خود رفتارهای مشابهی را نشان می دهند و نسبت به وابستگی هایشان به هم حساسیت کمتری دارند اما در سنین جوانی، میانســـالی و بزرگسالی حســاسیت دوقلوها نسبت به وابستگی شان به یکدیگر بیشتر شده و گرایش بیشتری نسبت به مستقل شدن از خود نشان می دهند.
21. هر اندازه سن دوقلوها بالاتر می رود گرایش های آنها به استقلال بیشتر شده و در نتیجه تلاش بیشتری دارند که هویت مجزاتری را از خود در اجتماع به نمایش گذاشته و به دنبال دستیابی به هویت اختصاصی هستند. البته لازم به ذکر است این تغییر در بسیاری از موارد جنبه ظاهری و اجتماع پسند داشته و مکنونات قلبی آنها به همان شدت سال های گذشته است. به بیان دیگر گرایش این افراد نسبت به همرنگی با یکدیگر به همان نسبت سال های ابتدایی است اما جاذبه کسب هویت مستقل از سنین جوانی به بعد مانع بزرگی برای تجلی این وابستگی می شود.
22. تربیت والدین از جمله ارکان اساسی در اکتسابات محیطی است که می تواند تاثیرهای مثبتی را روی روند رشد اجتماعی، عاطفی و شناختی کودکان گذارده و شرایط مناسبی را برای تجلی توانمندی ها و استعدادهای نهانی آنها فراهم کند. تاکید بر این امر مهم از ضروریات بوده و نه تنها در فرزندان دوقلو بلکه در بین تمامی فرزندان اهمیت شایانی دارد.
23. وجود انسانی مشابه با نگرش یکسان، استعدادها و علائق نزدیک به هم می تواند شاهکار خلقت را متجلی سازد که این شاهکار در بین دوقلوها غرور و خرسندی قابل توجهی را فراهم می سازد. اینکه افراد دوقلو احساس می کنند خواهر یا برادری همرنگ و همسو با خود در کنارشان حضور دارد، آنها را بسوی شور و شعف بی نهایتی سوق داده و احساس امنیت و پشتگرمی عظیمی را برایشان فراهم می سازد. افراد دوقلو از داشتن همتایی که از لحاظ عاطفی ارتباط نزدیکی با هم دارند، از لحاظ علائق به هم شبیه هستند و از لحاظ ژنتیکی نیز سهم یکسانی را به خود اختصاص دادند، احساسات مثبتی را دریافت می کنند و تنها در برخی از موارد این احساس ها به دلایل گوناگونی مانند تبعیض والدین یا عدم خرسندی از وجود وابستگی زیاد بین دوقلوها به شکل متعارضی تغییر یافته و افراد دوقلو را نسبت به چنین شرایطی ناراضی می کند که در موارد اندکی این احساسات به چشم می خورد و اغلب توام با حس مثبت و مملو از امنیت خاطر است.
24. نهادینه شدن نوع تمایلات در بین دوقلوها و وابستگی عاطفی آنها نسبت به یکدیگر از جمله عوامل موثر بر تاثیرپذیری روانی دوقلوها از شکست و موفقیت هایشان است به گونه ای که هر اندازه ارتباط عاطفی بین دوقلوها عمیق تر بوده و هر قدر کشش و پیوستگی بیشتری بین آنها حاکم باشد تاثیرپذیری شان از موفقیت ها و شکست های یکدیگر بیشتر خواهد بود در حالی که هر اندازه این وابستگی کمتر به چشم بخورد تاثیرپذیری نیز کمتر خواهد شد. در بسیاری از موارد دیده شده که اثرات موفقیت یا شکست یکی از قل ها بیشتر از اثر آن روی همان قلی است که موفق شده و یا شکست خورده است. این افراد در برابر ناکامی همتای خود بسیار غمگین شده و بخاطر موفقیت وی بسیار مسرور خواهند شد به طوری که گویی این موفقیت و شکست متعلق به خودشان بوده است.
25. تشویق دوقلوها به مستقل رفتار کردن از همان آغاز کودکی بسیار موثر است به گونه ای که والدین باید آنها را به سویی سوق دهند که هر یک به طور مجزا هویت خود را پیدا کرده و در به انجام رسانیدن کارها بر توان و قدرت خود استوار باشند. از سویی ضروری است که این کودکان در ارتباطات و تعاملات اجتماعی شان محدود رفتار نکرده و هر یک به گونه ای مستقل دایره ارتباطاتشان را تعریف کنند. از لحاظ تربیتی والدین باید هر کدام را مسئول کار خود دانسته و احساس مسئولیت و مسئـــولیت پذیری را در هر یک از آنها بیدار کنند.
26. ناسازگاری دوقلوهای نوپا در این مرحله از رشد مشکل شایعی است. گاز گرفتن، هل دادن و زدن برای خانواده دوقلو یا چندقلو امری عادی است. به‌رغم این درگیری‌ها و برخوردها، دوقلوها همدیگر را دوست دارند و به یکدیگر وابسته‌اند.
27. دوقلوها خواهر و برادر هستند. خواهر یا برادری که علایق سنی مشترک و محبوبی مثل اسباب‌بازی، برنامه‌های تلویزیونی و همسالان دارند. این علایق نزدیک، عامل برخورد و درگیری میشود. همه خواهر و برادرها با هم دعوا می‌کنند، اما با این تفاوت که معمولا موضوع رقابت و دعوای دوقلوها یکسان است، ولی خواهر و برادرها در سنین مختلف بر سر موضوعات متفاوت دعوا و بحث می‌کنند.
28. آنها همدیگر را بسیار دوست دارند. علت درگیری‌ها بیشتر به خاطر رابطه بسیار عمیق آن است. برای مثال اگر کسی را بسیار دوست داشته باشید، ولی مطابق میلتان رفتار نکند، ناراحت و آزرده می‌شوید. عین همین قضیه درخصوص دوقلوها نیز صادق است.
29. دوقلوها براحتی از هم می‌رنجند. چون آنقدر رابطه‌شان نزدیک است، تصور می‌کنند دیگری باید بفهمد در فکر او چه می‌گذرد. دوقلوها در سنین کمتر به سختی درک می‌کنند که خواهر یا برادر، نسخه دوم خودش نیست و شخصیتی جدا و مستقل دارد.
30. دوقلوها از با هم بودن زیاد خسته می‌شوند. بعد از مدتی نیاز دارند زمانی را به خود اختصاص دهند. اغلب فکر می‌کنیم چون دوقلوها با هم به دنیا می‌آیند و مدت زمان زیادی را با هم می‌گذرانند پس مجبور به زندگی با هم هستند، اما لازم است زمان‌هایی را جدا از هم سپری کنند.
31. هر دوی آنها را تنبیه نکنید مگر آن که هر دو رفتار بدی داشته باشند. تنبیه در حق کودک بی‌گناه انصاف نیست. نام رفتار نامناسب را بگویید و راه‌های دیگر پیشنهاد کنید، اما اگر دیدید هر دو کار بدی کرده‌اند هر دو را تنبیه کنید. برای اغلب کودکان دوقلو کارآمدترین تنبیه، جدا کردن عامل دعوا به مدت چند دقیقه است. روشی که کمترین کارایی را دارد تنبیه بدنی است. غیرمنطقی است که بگویید «خواهر یا برادرت را گاز نگیر یا نزن» و بعد کودک را با ضربه زدن به پشت و گاز گرفتن تنبیه کرد.
32. جر و بحث کردن بین دوقلوها موضوعی همیشگی است. پس یادگیری سازش و کنار آمدن با اختلافات مهم است.بیشتر والدین دوقلوها می‌گویند اغلب مشاجرات با حسادت شروع میشود. اگر توجه، صرف یک کودک شود، دیگری احساس خواهد کرد خواهر یا برادرش توجه خاصی را دریافت می‌کند و این آغازی برای دردسر خواهد شد.
33. برخی خانواده‌ها برنامه و مقرراتی برای حفظ آرامش دارند. برای مثال خانواده دوقلوهای 3 ساله روزهای هفته را تقسیم کرده‌اند. هر کس در روز خود کارهای روزمره مورد بحث و دعوا مثل اول نشستن در اتومبیل و استفاده از وسایل خاص را انجام می‌دهد و این گونه تعداد دعواها کم میشود. اگرچه نمی‌شود جلوی اختلاف کودکان را گرفت ولی میتوان تعداد آنها را به حداقل ممکن رساند.
34. تدابیری که برای یک نوپا خوب اثر می‌کند منحرف کردن توجه اوست. ایجاد سرگرمی یکی از راه‌های کنترل موقعیت است و اگر دعوا سر به دست آوردن اسباب‌بازی است، پیشنهاد اسباب‌بازی جایگزین به یکی از کودکان بدهید. وجود اسباب‌بازی‌های مشابه خیلی کارساز و موثر خواهد بود. بویژه وقتی دوقلوها کم‌سن‌تر هستند و مهارت مشارکت در بازی آنان رشد نکرده است. همچنین تعدادی اسباب‌بازی برای روز مبادا داشته باشید. آنها را دور از دسترس نگه دارید و زمان دعوا به دستشان دهید. تازگی اسباب‌بازی آرامشان خواهد کرد.
35. برای والدین دوقلو بسیار مفید است مستقیما با بچه‌ها وارد بازی شوند، مهارت‌هایی مانند نحوه استفاده از اسباب‌بازی، حفظ نوبت و داد و ستد وسایل بازی را تمرین کنند. والدین می‌توانند این مهارت‌ها را اجرا وهر دو بچه را برای انجام مهارت‌ها تشویق کنند.
36. اگرچه همیشه امکان‌پذیر نیست، ولی هر چند وقت یکبار پدر یا مادر فقط با یک بچه حتی به مدت 5 دقیقه، زمانی را به تنهایی بگذارند. این تمرین برای ایجاد هویت منحصر به فرد هر یک از آنها مفید است.
37. نگهداری از دو نوزاد کمی بیشتر از یک کار تمام وقت است. به همین دلیل ممکن است ناگهان به خودتان بیایید و ببینید که یک هفته است که از خانه بیرون نرفته‌اید. تکرار این ماجرا میتواند باعث افسردگی و خستگی شما شود. سعی کنید حتی اگر شده با نوزادان، گاهی از خانه بیرون بروید تا حال‌تان عوض شود. در‌‌نهایت باید توجه داشته باشید که صاحب 2 فرزند شدن دلیل نمی‌شود که همسرتان و رابطه شخصی بین خودتان را فراموش کنید. بزرگ کردن دوقلوها نباید تمام زندگی شما را به خود اختصاص بدهد. بعد از چند ماه اول سعی کنید به تدریج به زندگی عادی بازگردید.
38. دیدن دوقلوها با لباس‌های مشابه و شباهت کامل به یکدیگر، در هرسنی که باشند، برای همه جذاب است. دیدن 2 کودک دوقلو در کالسکه‌های دونفره هم میتواند لبخند به لبان هرکسی بیاورد. برای والدین دوقلوها هم همیشه دیدن آنها لذتبخش است. شنیدن خنده‌های کودکانه و آرامش خیال از اینکه کودک‌شان هیچ‌وقت تنها نخواهد بود. برای مادر حداقل خوبی‌اش این است که دیگر تا مدت‌ها کسی از شما نمی‌پرسد خب دوباره کی می‌خواهی بچه‌دار شوی؟ شما همه دردسر‌های‌تان را در یک نوبت کشیده‌اید. اما فقط یک مادر که نوزادی را به دنیا آورده و بزرگ کرده میتواند درک کند که بزرگ کردن دوقلوها چقدر کار سختی است. تصور کنید آرام کردن نوزادی که گریه می‌کند، شیر دادن به او، حمام کردنش و حتی تامین مخارجش چقدر کار سختی است، خب حالا همه اینها را دوبرابر کنید. متوجه می‌شوید که داشتن دوقلو چندان کار آسانی نیست. برای بزرگ کردن دو نوزاد باید شما هم به اندازه دو مادر کار کنید و این بدون دانستن راه‌های میانبر و نکته‌هایی در مورد دوقلوها کار ساده‌ای نخواهد بود.
39. شاید در نظر اول دوقلوداری کار وحشتناکی به نظر برسد. بله سخت است، اما یادتان باشد که قبل از شما هم پدر و مادران زیادی دوقلو داشته‌اند. اگر درباره این کوچولوها بیشتر بدانید زایمان و بزرگ کردن‌شان راحت‌تر خواهد بود.
40. پدر نقش بسیار مھمی در مراقبت از دوقلوھا دارد و بھ گفتھ دکتر رحمتی اگر حمایتھای پدر نباشد کار بسیار سخت خواھد شد. پدر ھر چھ آرامتر باشد و استرس را تشدید نکند، کودک آرامتر خواھد شد. گفتھ میشود در درمان کولیک اگر کودک آرام نشد در بغل پدر میتواند آرام بگیرد و پدر میتواند کودک را بھ قلبش بچسباند و این مسئلھ از لحاظ روانی بسیار تاثیرگذار است.
41. چیزی کھ پر واضح است این است کھ مادر دوقلوھا بودن صبر و حوصلھ خاص خود را میطلبد و با دوری کردن از استرسھا و ترسھا میتوان بھ این وظیفھ الھی نائل شد.
42. باید برای دوقلوھا شیشھ و پستانک جداگانھ فراھم کرد و برای این کار میتوان از رنگھا و مارکھای مختلف استفاده کرد تا با یکدیگر اشتباه نشوند زیرا بیماریھا از این طریق بھراحتی قابل انتقال است.
43. مادر باید حتما برنامھای برای تنظیم خواب فرزندان داشتھ باشد و با مدلسازی و ایجاد یک عادت برای بچھھا آنھا را بھ خوابیدن در یک زمان معین عادت دھد، مثلا در یک ساعات معین با خواندن لالایی، پخش یک موسیقی ملایم، ماساژ ملایم پشت آنان، ایجاد ساعت خواب را برای آنان تداعی کند. در این صورت بعد از یک زمان معین آنان میآموزند کھ زمان خواب چھ موقعی است و برایشان بھ صورت یک عادت میشود. ھمچنین مادران باید زمان تعویض بچھھا و تغذیھ آنھا را ھمزمان کنند کھ در صورت رعایت این موارد مادر زمان آزاد بیشتری برای رفع خستگی بھ دست میآورد و میتواند کارھای شخصی خود را انجام دھد.
44. اینگونھ مادران نیاز بھ توجھ و حمایت بیشتری از طرف ھمسر و بستگان دارند و ایجاد ھر گونھ شک و تردید و باورھای غلط در توانایی شیردھی آنان میتواند در تغذیھ نوزادان خلل بزرگی وارد کند. قدرت مکش نوزادان دوقلو کم است و ممکن است کودک نتواند بھ راحتی شیر مادر را بخورد. اما مادر نباید ناامید باشد، بنابراین حوصلھ بھ خرج دادن و امتحانکردن مکرر میتواند موثر باشد.»
45. دوقلوها همیشه موضوع‌های جالبی برای مطالعه محسوب شده‌اند و حتی پای در دنیای افسانه و داستان نیز گذاشته‌اند. دوقلوی همسان نیز در دنیای علم به‌خصوص در ارتباط با سوالاتی در مورد ذات و پرورش، جایگاه خاصی داشته‌اند و از آنجایی که آنها از لحاظ ژنتیکی همسان هستند، تفاوت‌های موجود در میان آنها میتواند به آشکارسازی تاثیرات احتمالی محیط بر روی افراد کمک کند.
46. رفتار با دوقلوها باید عادلانه باشد نه مساوی، گفت: دوقلوها حتی اگر همسان هستند باید به عنوان دو فرد مستقل با هویت جداگانه و تفاوت های فردی پذیرفته شوند و رفتار با آنها باید کاملا مستقل از همدیگر باشد.
47. تولد دوقلوها علاوه بر نکات مثبتی که می تواند داشته باشد استرس زیادی را به خانواده به ویژه مادر تحمیل می کند و مادر دچار خستگی و بی نظمی در خواب و غیره خواهد شد که این موضوع می تواند افزایش تعارض در خانواده را موجب شود.
48. در این میان همسر خانواده با رابطه عاطفی که با همسر خود برقرار می کند می تواند در کاهش استرس به مادر خانواده کمک کند. همچنین اگر محیط خانواده شلوغ باشد احتمال سوء رفتار از طرف مادر و یا اطرافیان مطرح است، بنابراین اطرافیان نزدیک توجه و انرژی مضاعفی به این مادر و فرزند داشته باشند تا عواقب روانشناختی بر دوقلوها و مادر کمتر شود.
49. دوقلوها واقعا ممکن است زبان خاص خودشان را خلق کنند که برای دیگران غیرقابل فهم است. در واقع یک بررسی منتشر شده در جورنال انستیتوی زبان‌شناسی عمومی نشان می‌دهد که تا 40 درصد دوقلوها زبان‌های خودساخته دارند، گرچه اغلب استفاده از این زبان را برای مدت طولانی ادامه نمی‌دهند. این زبان به طور معمول شامل برخی از کلمات ابداعی و چند عبارت مبتنی برصدا، و شکل تغییریافته‌ای از زبان بزرگسالان است. این پدیده منحصر به دوقلوها نیست، بلکه میتواند در میان خواهر و برادران غیردوقلوی صمیمی هم شکل بگیرد.
50. دوقلوها و چندقلوها همیشه مورد توجه بوده‌اند. مثلا فرهنگ چینی‌ها اهمیت زیادی برای فرزندان دوقلو قایل شده است و اگر این دو قلو، پسر و دختر باشد، این اهمیت بسیار بالاتر می‌رود تا جایی به آنها لقب ققنوس و اژدها می‌دهند. البته چندقلوها از این قانون مستثنی هستند و همین باعث شده است والدین چینی برای فرار از پرداختن جریمه‌های سنگین، تولد فرزندان اضافی خود را پنهان کنند، یا تولد آنها را با فرزندان بزرگتر خود به عنوان دوقلو ثبت کنند.
51. «کتک بخوری، خواهرت/برادرت هم دردش می آد!» این تصور غلط است. اگرچه دوقلوها ارتباطی بسیار قوی با هم دارند، اما دلیل نمی شود قانون عمل و عکس العمل نیوتن را با آنها مرتبط بدانیم.
52. «من تو رو از اون یکی بیشتر دوست دارم!» به جای ارزش گذاری بر ماهیت وجودی یک قل، ویژگی های مثبت و دوست داشتنی هر قل را بیان کنید.
53. «ِاوا ! شما دوقلویین؟» تاکید کلامی بر این موضوع باعث جلب توجه دیگران به دوقلوها و معذب شدن آنها می شود. می توانید کنجکاوی خود را در قالب پرسشی غیرمستقیم مطرح کنید.
54. «کدوم تون بزرگ تره؟» معمولا فرزندان بزرگ تر حقوق و حمایت بیشتری از طرف والدین دریافت می کنند. با این پرسش گویی می پرسید: «کدام یک از شما رییس دیگری است؟»
55. «کاش من هم دوقلو داشتم!» بهتر است قبل از بیان این حرف، مشکلات اقتصادی و تربیتی والدینی که دوقلو دارند، در نظر بگیرید.
56. «شماها می تونین فکر همو بخونین؟» بهتر است ارتباط خاص دوقلوها را با خرافات نیامیزیم. دوقلوها الگوی فکری مشابهی دارند زیرا ژنتیک آنها مشابه است اما این ارتباط را بیشتر می توان به ارتباط فکری ۲ نفر که فوق العاده با هم صمیمی هستند، شبیه دانست.
57. «همیشه کارهاتون را با هم انجام می دهید؟» تغذیه، خواباندن و بازی همزمان دوقلوها در دوران شیرخوارگی و خردسالی راحت تر است اما در دوران کودکی و نوجوانی هر کدام از آنها زندگی و شخصیت منحصر به فرد خود را خواهند داشت.
58. «شماها دو روی یک صفحه اید!» گاهی اطرافیان هنگام انتخاب اعضای گروه، دعوت کردن مهمان یا هر نوع ارتباط دیگری، فکر می کنند هر دو قل باید به مهمانی دعوت شوند یا هیچ کدام. شاید در مورد یک تولد کودکانه چنین تصمیمی بد نباشد اما این نگرش به خصوص در مورد دوقلو هایی که سن بیشتری دارند، نوعی کوچک شمردن جایگاه انسانی آنهاست.
59. «تو کدومی؟» بهتر است پرسشتان را مودبانه کنید: «امیدوارم تشخیص ضعیف من را ببخشید؛ شما دو تا واقعا شبیه هستید، شما... هستی یا...؟»
60. «دوقلو بودن چه حسی داره؟» دوقلوها از وقتی به دنیا آمده اند همین زندگی را داشته اند و نمی توانند تفاوت بین خودشان و دیگران را بفهمند این سوال مثل این است که از شما بپرسند دوقلو نبودن چه حسی دارد؟!
61. داشتن فرزندان دوقلو و سه قلو یک موهبت از جانب خداوند است، اما ممکن است ابتدا وقتی صاحب فرزند دوقلو شدید کمی‌دچار ترس شوید و تصور کنید که نگهداری و تأمین نیازهای آنها دشوار است.
62. در روزهایی که احساس خستگی می‌کنید یاباید کارهای دیگری انجام دهید، می‌توانید از دوستان یا پدر و مادر خود بخواهید به خانه شما بیایندو چند ساعتی مراقب نوزادان شما باشند.
63. دنبال کردن رفتارهای متفاوت نوزادان میتواند روز و شب شما را خسته کننده و عذاب‌آور کند، بنابراین با داشتن یک برنامه‌ریزی صحیح سعی کنید کاستی‌ها و نقص‌ها را تا حد امکان برطرف کنید. مثلا اگر یکی از دوقلوها ازخواب بیدار شد، دیگری را هم بیدار کنید و به هردوی آنها در یک زمان غذا بدهید. اجازه دهید تا بچه‌ها به برنامه ریزی شماعادت کنند.
64. گاهی اوقات یکی از دوقلوها ضعیف‌تر از دیگری است. بایدتوجه داشته باشیدکه اول به نوزادی که قوی‌تر است شیر بدهید، زیرا او با مکیدن بیشتر، راه جریان شیر را بازتر می‌کند و شیر خوردن برای نوزاد ضعیف‌تر، راحت‌تر میشود.
65. گاهی اوقات پزشک دستور غذایی خاصی به هر یک از دوقلوها می‌دهد. بنابراین برای اینکه شیر هر کدام با دیگری اشتباه نشود، شیشه مخصوص و جداگانه‌ای به هر کدام اختصاص دهید و شیشه‌ها را از رنگ‌ها و مارک‌های متفاوت انتخاب کنید. در مورد پستانک هم این نکته را رعایت کنید. زیرا ویروس و بیماری به راحتی از طریق آن قابل انتقال است.
66. برنامه غذایی نیز تهیه کنید. معمولا همیشه یکی از نوزادان، شکموتر و زرنگ تر از دیگری است. برای اینکه هر دو به طور یکسان غذا بخورند، ساعت شیر خوردن و شیشه هر یک را در این دفترچه یادداشت کنید. مطمئن باشید کار مشکلی نیست.
67. اگر دوقلوهای شما، خواهر یا برادر بزرگتری دارند، مراقب احساسات آنها، به ویژه وقتی که دوقلوها کوچک هستند، باشید. زیرا شیرینی دوقلوها گاهی موجب میشود که تمام توجه والدین و اطرافیان به آنها باشد و کودکان دیگر فراموش شوند. این موضوع روی کودکان اثر ناخوشایندی بر جا خواهد گذاشت، بنابراین همه تلاش خود را بکنید که به همه کودکان تان توجه و محبت یکسانی داشته باشید.
68. در هنگام رشد به هر کدام اسباب بازی و لباس‌های جداگانه بدهید به طوری که متوجه شوند هر کدام شخصیت جداگانه و مختص خود دارند.
69. در مناسبت‌های مختلف از آنها عکس‌های جداگانه بگیرید و برای این که بعدها دچار مشکل نشوید، پشت هر عکس نام آنها را بنویسید.
70. بازی‌های یکسان، لباس‌های یک شکل و ... ایده‌های عجیب و غریبی است که معمولاً والدینی که کودکان دوقلو دارند، تصور می‌کنند باید با فرزندانشان این گونه رفتار کنند. اینکه دوقلوها کاملا شبیه هم باشند یا نه، چندان تفاوتی نمی‌کند و پوشاندن لباس‌های یکسان به آنها به هیچ وجه، عمل درستی نیست. در مورد اسباب بازی‌ها نیز همین طور است. اما به ندرت ممکن است این موضوع مورد توجه قرار گیرد. برعکس، تمایل به شبیه کردن و مقایسه آنها بسیار رایج است.
71. در بین دوقلوها مقایسه این که کدام بهتر غذا می‌خورد، زودتر حرف می‌زند یا راه می‌رود، بسیار دیده میشود. اما رفتار مناسب این است که با هر یک باید به شیوه ای مستقل برخورد داشت.
72. دوقلوها، اجتماعی‌تر بار می‌آیند، گفت: دوقلوها، از بدو تولد یک همراه و همراه واقعی با خود دارند به همین خاطر در برقراری ارتباط موفق‌تر بوده، از کنار هم بودن لذت می‌برند و در برقراری تعامل و مشارکت با دیگران بهتر از سایر کودکان هستند.
73. 50 درصد دوقلوهایی که به دنیا می‌آیند نارس هستند و در مقایسه با نوزادان معمولی، وزن کمتری دارند، طبیعی است که در رشد کمی عقب‌تر و ضعیف‌تر از سایر کودکان باشند.
74. دوقلوها وقتی مشاهده می‌کنند یکی از قل‌ها به مدت طولانی در کنار پدر و مادر می‌ماند، احساس حسادت می‌کنند. بنابراین والدین باید توجه کنند که به هر دو کودک رسیدگی کنند.
75. تربیت دوقلوها یکی از دشوارترین مسائلی است که برخی والدین با آن روبه رو می شوند. به عنوان یک تماشاچی می توان دوقلوها را از زاویه های متفاوتی نگریست و از شباهت بی حد و حصر بعضی از آن ها به یکدیگر، ویژگی های روانی و دلبستگی آن ها به هم لذت برد اما واقعیت این است که والدینی که درگیر تربیت و پرورش دوقلو هستند راه بسیار دشوار و پرفراز و نشیبی را طی می کنند
76. برای تمام دوقلوها نمی توان توصیه های یکسانی داشت و ظرافت های تربیتی دوقلوها بنا به گفته کارشناسان آن قدر زیاد است که فقط در مشاوره های تخصصی می توان به برخی ابعاد آن پرداخت.
77. دوقلوهای دختر ۳ برابر دوقلوهای پسر و ۵ برابر دوقلوهای دوتخمکی احتمال دلبستگی ناایمن دارند.
78. دوقلوهایی که اولین فرزندان خانواده هستند، نسبت به دوقلوهای بعدی ویژگی های شخصیتی متعادل تر و باثبات تری دارند.
79. مطالعه شخصیت دوقلوها و چندقلوها یکی از جذاب ترین حوزه های روان شناسی است؛ به ویژه در مورد دوقلوهای یک تخمکی که ویژگی های پیچیده تر و خاص تری دارند.
80. ویژگی های شخصیتی دخترانه و وجود هورمون های زنانه به همراه وابستگی روانی به مادر و دلبستگی شدید به یکدیگر باعث می شود دوقلوهای دختر دائم نگران از دست دادن یکدیگر یا مادر باشند. به همین دلیل تلاش می کنند بیش از حد شبیه هم شوند، از یکدیگر تقلید می کنند و همواره و در هر شرایطی حمایت گر باقی می مانند؛ حتی اگر یکی از آن ها کار اشتباهی انجام دهد، این ویژگی ها باعث می شود احتمال دلبستگی ناایمن در این دوقلوها بیشتر شود.
81. از سوی دیگر ویژگی های شخصیتی و روانی والدین و شرایط محیطی از زمان انعقاد نطفه، ساختار شخصیتی قل ها را تحت تاثیر قرار می دهد.والدین باید بدانند دوقلوها به علت رشد همزمان، ویژگی ها و خصوصیات منحصر به فردی دارند. نحوه قرار گرفتن قل ها کنار یکدیگر، فشار عصبی و روانی وارد شده به مادر به علت داشتن دوقلوها، وزن کم آن ها، فضای کم محیطی برای حرکت دوقلوها در رحم مادر، چسبندگی دوقلوها به یکدیگر باعث شکل گیری ویژگی های شخصیتی در دوقلوها می شود که تا آخر عمر با آن هاست. زمینه های استرس، اضطراب، کج خلقی، پرخاشگری و دیگر ویژگی های شخصیتی دوقلوها تحت تاثیر این محیط و تنش های وارده به مادر ایجاد می شود و ممکن است کیفیت زندگی آن ها را دگرگون کند.
82. از سوی دیگر تربیت و پرورش دوقلو ها به خصوص در ۳ سال اول نیازمند ظرفیت جسمانی و روانی زیادی از والدین به ویژه مادر است.
83. .طبق تحقیقات قل اول یعنی فرزندی که زودتر به دنیا آمده، تفاوت های چشمگیری با قل دوم که دیرتر به دنیا آمده است، دارد.قل اول از نظر تیپ شخصیتی لجبازتر، مقتدرتر و دیرجوش تر است. در مقابل قل دوم سلطه پذیر است و منافع دیگران را بیشتر در نظر می گیرد.بنابراین داشتن رفتار و برخورد یک شکل با دوقلوها از اساس نادرست است.
84. پوشاندن لباس هم شکل، خرید لباس های مشابه، در یک زمان به هر دو غذادادن، تعویض پوشک همزمان کار صحیحی نیست و والدین نباید داشتن دوقلو را به معنای تکرار یک کار و یک رفتار با آن ها تفسیر کنند.
85. بسیاری از والدین با در نظرگرفتن بیش از حد شباهت های دوقلوها به یکدیگر، ناخواسته زمینه جذب و دلبستگی بیش از حد آن ها به یکدیگر را فراهم و راه را برای یافتن هویت و استقلال آن ها تنگ تر می کنند.
86. دوقلوها توانایی ها، نیازها، انتظارات و استعدادهای یکسانی ندارند و ممکن است تحت فشار محیط پیرامون برای داشتن شباهت با یکدیگر نتوانند آنچه را هستند، نشان دهند.
87. در بسیاری از موارد دوقلوها نمی خواهند شبیه هم باشند اما رفتار و واکنش والدین حق انتخاب را از آن ها سلب می کند.
88. بهتر است والدین از اسامی هم قافیه استفاده کنند و لزومی ندارد اسم دوقلوها شبیه باشد زیرا وابستگی زیادی بین آن ها ایجاد می کند.
89. دوقلوها نباید در یک موقعیت مشابه مستمر قرار بگیرند. تاکید اساسی روی واژه مستمر است. والدینی که همیشه یک رفتار را با یک قل دارند و رفتار دیگری با قل بعدی، یکی را سمت راست می خوابانند، دیگری را سمت چپ و حتی در شیردهی این مسئله را در نظر می گیرند باید در نظر داشته باشند که این رفتارها ناخواسته روی شکل گیری شخصیت کودک تاثیر می گذارد.
90. مشاوره دوران بارداری، پزشکی و روان شناسی برای والدینی که دوقلو دارند، بسیار توصیه می شود و بهتر است والدین برای تربیت دوقلوها خود را آماده کنند.
91. بهتر است والدین تخت یکی از دوقلوها را کنج اتاق نگذارند زیرا این امر روی اعتماد به نفس کودک تاثیر منفی می گذارد.حامد سیامکی خبوشان با بیان این مطلب به خراسان می گوید: قرار دادن تخت در کنج اتاق روی اعتماد به نفس کودک به ویژه قل دوم تاثیر منفی می گذارد؛ بنابراین بهتر است والدین اتاقی را برای دوقلوها در نظر بگیرند که ۲تخت در طول یکدیگر و با فاصله از دیوار در آن قرار بگیرد. استفاده از تخت های دوطبقه نیز توصیه نمی شود زیرا ترتیب تولد روی شخصیت دوقلوها تاثیر می گذارد و قرار گرفتن یکی در تخت بالا و دیگری در تخت پایین از نظر روانی، شخصیت کودک را تحت تاثیر قرار می دهد.
92. باید دانست وابستگی طبیعی دوقلوها به یکدیگر امری نیست که بتوان با آن مقابله کرد اما وابستگی که استمرار داشته باشد و کیفیت زندگی آن ها را تحت تاثیر قرار دهد، باید در طول زمان رفع شود.
93. پدر و مادرها سعی کنند به صورت مجزا با فرزندانشان ارتباط برقرار کنند. پدر یکی از قل ها را با خود از منزل بیرون ببرد و مادر دیگری را. برقراری ارتباط مجزا با هر یک و در موقعیت های متفاوت برای رشد فردی و مناسب هر دو کودک لازم است. مبنا و اساس حفظ استقلال عاطفی در دوران کودکی و تا پیش از ۱۰ سالگی نهاده می شود. اگر این شخصیت در دوران کودکی صحیح و به تدریج شکل بگیرد در بزرگسالی هم به همین سیاق ادامه پیدا خواهد کرد.
94. در خیلی از موارد دیده میشود وقتی والدین نظر کودکان دوقلو را می‌خواهند از دوم شخص جمع استفاده می‌کنند در حالی که باید آنها را دوم شخص مفرد مخاطب قرار دهند. این یکی از نکاتی است که باید در رفتار با آنها در نظر داشت.
95. مقایسه کودکان با یکدیگر علاوه بر مدرسه درخصوص والدین نیز صدق می‌کند. چنین حالتی بین کودکان دوقلویی که یکی برون‌گراتر و دیگری درون‌گراتر است، نیز پیش میآید. در این موارد کودک برون‌گرا به مرور یاد می‌گیرد هر زمانی که از قل دیگر سوال میشود او جوابگو باشد زیرا کودکان درون‌گرا خجالتی و کمرو هستند و به جای اینکه آنها سوال را جواب دهند کودک برون‌گرا که جسورتر است شروع به پاسخ می‌کند. این رفتار به مرور زمان به عنوان الگوی رفتاری شکل می‌گیرد و کودک درون‌گرا در سایه حمایت کودک برون‌گرا که اعتمادبه‌نفس کاذبی در وی ایجاد شده قرار می‌گیرد.
96. رفتارهای مانند همدلی فراوان، پشتیبانی از حقوق یکدیگر، همکاری و دلسوزی نسبت به منافع یکدیگر، گرایش های تفریحی یکسان، تلاش برای همرنگ شدن در نوع پوشش، نحوه آرایش و داشتن علائق یکسان نیز پیامدهای رفتاری دیگری است که در بین دوقلوها مشاهده شده و جذابیت این شاهکار خلقت را به گونه قابل ملاحظه ای افزایش می دهد.
97. از جمله موارد پر اهمیت در حوزه تربیت فرزندان یکسان سازی روش ها و شیوه های تربیتی و فراهم سازی زمینه های مناسب برای عدم اعمال تبعیض در بین آنان است این اصل در برابر نحوه رویارویی با تربیت فرزندان دوقلو از اهمیت بیشتری برخوردار است زیرا وابستگی شدید بین فرزندان دوقلو و حساسیت زیاد در بین آنها باعث می شود توجهشان به نحوه برخورد والدین و شدت رسیدگی تربیتی شان به هر یک از اهمیت بالایی برخوردار باشد. بنابراین والدین فرزندان دوقلو باید در روش های تربیتی به طور کامل تبعیض داشته باشند و از جهتی روش های یکسان و مقتدرانه ای را در رابطه با این دسته از فرزندان به کار بندند.
98. داشتن تجربه هــــای مستقل زندگی در حوزه هـــای گوناگون می تـــواند وابستگی های دوقلوها را کمرنگ کند و همچنین داشتن برنامه ریزی های مستقل و هماهنگ بــا تـــوانمندی و استعدادهای منحصر به فرد دوقلوها عامل بزرگی در جلوگیری از شکل گیری وابستگی مفرط است.
99. شاید مایه خوشحالی‌تان شود که بدانید بزرگ کردن دوقلوها هرسال آسان‌تر میشود. با بزرگ شدن آنها، دیگر آنها با هم می‌خوابند. با هم بازی می‌کنند و کمتر از کودکان دیگر مزاحم والدین‌شان می‌شوند.
100. دوقلوها دوست دارند به آنها به چشم یک انسان عادی و مستقل نگاه شود.